شورش بهائیان حیفایی
بهائیت در واقعیت خویش، همواره همراه با انشعاب بوده است، و اصلا خود این آیین محصول انشعابی از درون بابیت است. با مرگ هر یک از رهبران بهایی موج جدیدی از انشعابات تازه در بین پیروان این آیین پدید آمده است. در طول دوران بعد از مرگ شوقی افندی ،شورش بهاییان حیفایی بطور واضحی به عناوین مختلف مشاهده شده است.
یکی از این انشعابات بهائیان ارتدوکس هستند. طرفداران میسون ریمی که از رهبری اکثریت بهائیان و استقرار در حیفا بازماندند، مرکزیت خود را به آمریکا انتقال دادند و با رهبری ریمی به فعالیت تبلیغی بین بهائیان پرداختند. ریمی در ابتدا به امید کسب موافقت ایادی امر با رهبری وی با آن ها در پاره ای تصمیمات از جمله امضای اعلامیه مرگ بدون وصیت شوقی همکاری کرد، او به زودی فهمید که از طریق این همراهی نمی تواند به کرسی رهبری بهائیان (ولی امر) تکیه زند، به همین دلیل علم مخالفت با ایشاندرا بر دوش گرفت و موسس انشعاب بهائیان ارتدوکس گردید. پس از وی رهبری ژول بری مارانژلا را گردن نهاده و نام بهائیان ارتدوکس را عنوان خود ساختند.
یک بهائی ایرانی الاصل به نام نصرت الله بهره مند بعدها رهبری این بهاییان را بر عهده گرفت که ساکن استرالیا بود. بهائیان ارتدوکس خود دچار چند دستگی شدند.
شورش بهائیان حیفایی
حال کمی از شورش بهاییان علیه هم حیفایی در کلاب هاوس بخوانید
تهمت زدن و ترور علی مجد، از بهاییان ارتدوکس
بهاییان حیفایی، بهاییان ارتدوکس را ناقض میدانند و آنها را طرد روحانی(بولی اجتماعی) میکنند..
در نصوص بهایی به ناقضین فحاشی و تهمت زده شده بنابراین برخی بهاییان حیفایی علیه بهاییان ارتدوکس نفرت پراکنی می کنند و تهمت می زنندمیکنند.بهاییان حیفایی اکثریت چند میلیونی و بهاییان ارتدوکس اقلیت چند صدنفری هستند.
عجیبه که بهاییان حیفایی که خود را اقلیتی مظلوم می دانند به یک اقلیت دیگری ظلم میکنند.
