ازدواج با محارم در بهائیت

ازدواج و تشکیل خانواده از جمله آداب و سنت هایی است که به حکم غریزه طبیعی بشری در همه ملت ها وجود داشته است. حکم ازدواج در بهائیت چگونه است و چرا به عهده احبا قرار داده شده است، مگر می شود دستورات الهی ناقض باشد آنهم به قول بهاالله که بهائیت یک دین جدید و به روز شده است.

در این زمینه آن چه در خور توجه است ،جایگاه ارزشی به ازدواج و دیدگاه ملت ها و اقوام درباره آن و آداب و رسومی است که در فرهنگ های مختلف برای این موضوع در نظر گرفته شده است.

بهاالله و حکم ازدواج با محارم

بها می گوید : در بهائیت ،زن های پدرانتان بر شما حرام است و نمی توانید با زن پدر خود ازدواج کنید

او در امر ازدواج فقط ازدواج با زن پدر را حرام اعلام کرده است و از دیگر محارم صحبتی به میان نیاورده . عبدالبها(عباس افندی) رهبر دوم بهائیت می گوید : عدم ذکر حکم حرمت ، دلیل بر جواز است،

در «ملحقات بر اقدس» درباره ازدواج با محارم چنین آمده است: کلیه مسائل مربوط به ازدواج با محارم به بیت العدل راجع است.

بنابراین ازدواج با محارم در بهائیت نهی نشده است و مطابق گفته عبدالها رهبر دوم در بهائیت جایز است!

هر چند اخیرا بیت العدل ، بعد از تماس ها و مطالبات بهاییان مبنی بر اینکه بلاخره آیا ما در بهائیت ، آزاد به ازدواج با محارم هستیم یا خیر، ازدواج با محارم را حرام اعلام کرده است ،

اما بیت العدل بهائیت که مشروعیت ندارد چطور می تواند نص گفته های رهبران خود را نقض کند؟ در صورت مشروع بودن هم نمی توانند حکم رهبران خود را تغییر دهند.

در همه ادیان الهی از همان ابتدا ، ازدواج با محارم حرام اعلام شده است

چطور می شود که در یک دین به اصطلاح جدید و به روز بعنی بهائیت ، عمل زشت ازدواج با محارم به عهده پیروان آن قرار گیرد،

مگر دین نیامده تا انسانها را به کمال برساند، در ازدواج با محارم چه کمالی نهفته جز اشاعه خصلت حیوانی.