در بیستم آبان ۱۴۰۳ ، عناصر وابسته به بیت العدل نامشروع بهائیت ، گزارشی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران تنظیم کرده و آن را به دیده بان حقوق بشر در سازمان ملل تحویل دادند.
گزارش به اسم «بیگانگان» منتشر شده است که منظورشان از بیگانگان، حاکمیت در ایران است. نکاتی که در این گزارش ادعا شده است به اندازه ای سراسر دروغ و نیرنگ است که به نظر می آید حاکمیت جمهوری اسلامی باید از بیت العدل در جامعه جهانی شکایت کند.
نکات مهمی که در گزارش علیه ایران ذکر شده است از این قرار است:
-جنایت علیه بشریت نسبت به بهاییان
-خشونت علیه بهاییان از سال ۱۸۴۴ یعنی از زمان تأسیس فرقه
-ایدئولوژی زیر بنای آزار بهاییان
-تئوری توطئه
-شکنجه بهاییان
-انعطاف پذیری بهاییان در مقابل نظام و قانون اساسی ایران
-اعدام
-حمایت فزاینده مردم ایران از بهاییان
-نسل کشی
موارد ذکر شده تهمت هایی بود که خانم بانی دوگال، نماینده جامعه بهایی در سازمان ملل علیه ایران استفاده کرد!اما کدام یک از این اتهام ها واقعیت دارد؟ آیا خانم مایی ساتو که در حال حاضر از طرف سازمان ملل متحد مسئول شده است تا پیگیری و گزارش نقض حقوق بشر در ایران را به سازمان بدهد، این ادعاها را با چشم خود دیده است که این گزارش را تایید کرده است؟
بیت العدل سرفصل جدیدی از اتهام ها را علیه ایران باز کرده است که مهمترین آنها ادعای «نسل کشی» بهاییان توسط نظام جمهوری اسلامی در ایران است. در این اتهام عجیب و ادعاهای دیگر هیچ گونه سندی توسط بیت العدل ارائه نشده است و ادعاها و اتهام ها صرفاً توسط شفاهی است.
در اینجا از بیت العدل و عناصر وابسته به این فرقه امنیتی و برانداز سوال می کنیم که کدام نسل کشی در ایران اتفاق افتاده است؟ آیا این خصلت کارفرمای شما یعنی رژیم صهیونیستی نیست؟ جرم هایی که علیه رژیم غاصب به اثبات رسیده را به نظام جمهوری اسلامی نسبت می دهید؟
بنظر می آید خسارات روحی و روانی بعد از وعده صادق ۲ ، رژیم غاصب صهیونیستی را به عجز دراورده تا جایی که با استفاده از ستون پنجم خود در ایران قصد تخریب هر چه بیشتر ایران را در جوامع بین المللی دارد.اسناد و مدارکی علیه جاسوسان بهایی دستگیر شده در ایران موجود است که ثابت می کند آنان سربازان اسرائیلی بیش نیستند که برای تحریم هر چه بیشتر مردم ایران دست به جنایت می زنند. اخلال در نظام اقتصادی ایران، شرکت و رهبری فتنه ها، تحریم دارو و اقلام مورد نیاز بیماران و احتکار دارو ، جنایاتی است که اعضای این فرقه مرتکب شده اند. آیا این جنایات علیه بشریت نیست . هر چند از فرقه ای که رهبرشان غیر بهاییان را حرامزاده می خواند توقعی بیش از این نیست.
مسئله بعدی ، ادعای بهاییان مبنی بر خشونت ایدئولوژیکی از طرف نظام علیه آنان است.در جواب این اتهام و ادعا پرسشی که مطرح می کنیم این است که اگر نظام ایران با بهاییان خشونت ایدئولوژیکی دارد پس چرا از زمان تاسیس فرقه، یعنی ۱۸۴۴ م، توسط مردم عادی کوچه و بازار مقبولیتی نداشتند و با آنها در هر زمان و دوره ای مقابله می کردند؟ آیا مردم در آن زمان هم تئوری توطئه داشتند؟ تاریخ ایران ترورهای ایدئولوژیکی بهاییان را ثبت کرده است .
اما حاکمیت ایران باید علیه این نوچه گان اسرائیل، در جوامع بین المللی اقدام حقوقی و شکایتی تنظیم کند که بدانند دوران برن درو به اتمام رسیده .
