هشتم خرداد سالروز مرگ بهاء اله است .
بهاء اله پس از سال ها ظلم به ایرانیان و جهانیان به خصوص بابی ها سر انجام در ۸ خرداد۱۲۷۷ شمسی مُرد .
بهائیان به ویژه تئوریسن نامدار بیت العدل یعنی عرفان ثابتی تمسخر و ریشخند برای مرگ دیگران را مجاز و مخالفان این امر را هیتلر می نامند .
خواهر بهاء اله در مورد مرگ بهاء اله چنین بیان می گويد : سال های دراز ابوی را مرض فتق ملازم رکاب و رعشه دست شاهد حضور و غیاب.
این دو مرض را نتوانستند دفع و رفع کنندپس چگونه توانند امراض مزمنه نفسانیه عباد رامداوا کنند؟
طبیب یداوی الناس و هو علیل !
سال های سال جمال قدم و ملیک وجود(!) با بدن مفتوق و با ید مرتعش بسر بردندو حال آنکه به دلایل عقلیه و نقلیه ثابت می شود که شخص نبی و وصی که کظهر تامه حق وآیه الله است باید از تمام معایب و نقائص صوری و معنوی عری و بری باشد.
گویا بالاخره این صبح ازل بود که از ظلم بهاء اله نگذشت و وی را به دیار باقی راهی نمود !
