بي اعتقادي بهاء الله به معاد
از نكات جالبي كه عزيه خانم خواهر بهاء الله درباره اعتقادات بهاء الله مطرح مي كند اين است كه او بر اساس برداشت غلط از مطالب كتاب “بيان” از علي محمد باب ، به معاد و آخرت اعتقاد نداشته است. او مي گويد:
چندي در آن سرزمين [عراق] اقامت و اغلب ايام را به مصاحبت و معاشرت اصحاب و مطالعه بيان و رفت و آمد با اهل ايقان به سر برده ، گويا از كلمات حضرت نقطه يعني باب، چنين فهميدند كه معاد و ثواب و عقابي غير از اين عالم نيست و هر چه هست در اين نشئه است. اين را نيز ضميمه خيال فاسد خود كه داعيه رياست و برتري بود نمودند. و حال آنكه اين مطلب مخالف نص بيان و مباين اقوال و احكام تمام انبياء و اوصياء و اهل رياضت و مكاشفه است. جمع هاديان سبل و تمامي انبياء و رسل به لسان واحد به بقاي نفس مطبق و به حشر و نشر متفق بوده و هستند .همان.
او سپس به بيان دلايل عقلي معاد مي پردازد و مي گويد: اگر معاد و آخرت و مجازات وجود نداشته باشد ، ابداً ارسال رسل و انزال كتب لازم نبود و انكار عالم ديگر كمال بي شعوري است به دعوت انبياء و تحمل شدائد در راه ايمان ، بيهوده مي شود؛
سخيف ، عقلي كه اين گونه مطالب را قبول نمايد و زبان به اين اراجيف گشايد.
آنگاه از عبارات علي محمد باب هفت عبارت را در تاكيد بر وجود عالم آخرت و معاد مي آورد تا اثبات كند كه بهاء الله با تعاليم باب بيگانه بوده و آن مطلب را يا نخوانده و يا نفهميده است وگرنه نص بر معاد در كلمات او بسيار است، اما درك و تفصيل و تشريح و كيفيت آن منوط به ورود به آن عالم است، چنان كه نطفه نمي تواند ادراك عوالم “علقه و لحم و عظام” را نمايد، همين طور جنين نمي تواند ادراك كيفيت عالم بعد از تولد را نمايد.همان.
يعني هر كس امثال اين سخنان را از عبدالبهاء بشنود بر آيين باب ،عيب و نقص وارد مي كند.
حال بهاييان فكر كنند كه كسي با نداشتن اعتقاد به آخرت مي توانسته پيامبر الهي باشد ، چطور تحري حقيقت كرده ايد و به فهم آن رسيده ايد كه بهايي شدن يعني آزادي !!
آيا در اعتقادي كه داريد تحقيق كرده ايد؟
