بهائیت و آخرالزمان
در بهائیت سخنی مانند ادیان دیگر به میان نیامده است.
ابوالفضل گلپایگانی مبلغ معروف بهایی در کتاب فرائد خود برای اثبات علی محمد باب می نویسد: چون باب مولود در آخر زمان سال ۱۲۳۵ ق باب است پس او، مولود آخر زمان است!!
این ادعا در حالی باطل است که آخر زمان به دوران پس از بعثت پیامبر(ص) که پیامبر آخرالزمان است گفته می شود. که شامل تولد حضرت مهدی(عج) در سال ۲۵۵ق می شود که این ادعا حتی از نظر ظاهری هم رد می شود چون ویژگی های باب حتی به امام زمان شباهت ندارد.
بهائیت قیامت را برپایی جهان آخرت بر حسب و محاسبه اعمال و بهشت و جهنم ندانسته، بلکه آن را به قیام مظهر و پیامبر بعدی توجیه کرده اند.
بها‌الله،پیغمبرخوانده بهائیت، دوران بهائیت را هزارسال تعیین کرده اما پسرش عبدالبها آن را پانصد سال!
آنها حتی در تبیین قوانین و اظهارات خود دچار طمع و انحراف هستند. آنها با اظهارات ضد و نقیض به دنبال زمانی بیشر برای ماندگاری هستند! و علت مهمتر آنکه ، چون بهائیت یک تشکیلات سیاسی است و هیچ شباهتی با ادیان الهی ندارد نمی تواند تبیینی از مبحث مهم آخرزمانی داشته باشد غیر از دنبال کردن منویات اربابان خویش، ویژگی های ظهور منجی که در کتب ادیان الهی آمده است تا با عدالت گستری ظلم آنان را از میان بردارد با ویژگی شیطان همخوانی ندارد!!
جستار
نقد فرقه
https://eitaa.com/jostarr
